Nieuws en verhalen
Blog

Atelier Marline Fritzius

dinsdag, 07 juni 2016

Aan de rand van de Jordaan bevindt zich een heel bijzonder atelier. Het is een atelier voor mensen met afasie. Afasie is een aandoening die ontstaat doordat mensen een letsel hebben gekregen in het taalcentrum van de hersenen, zoals een beroerte. Het spraakvermogen is daardoor aangetast.

Hanna Velthoen: ‘Het atelier is vernoemd naar Marline Fritzius die op 43-jarige leeftijd getroffen werd door een herseninfarct. Zij was zelf kunstenares en woonde aan de Brouwersgracht. Zij heeft de stichting Marine Fritzius opgericht vlak voor haar dood op 69-jarige leeftijd. Daardoor is het mogelijk dat mensen die ook lijden aan afasie (hier onder leiding van kunstenaars zich in beeld kunnen uiten omdat spreken moeilijk of niet meer gaat. ).

Zij kunnen in het atelier op diverse dagen schilderen of beeldhouwen.  Een van onze uitgangspunten is, dat mensen die in ons atelier komen de kans krijgen zelf te ontdekken waar zij goed in zijn en wat zij mooi  vinden om te maken. Er zijn dan ook geen leerdoelen en er is ook geen structuur in de les. Wat als heel prettig ervaren wordt’.

Hoe lang bestaat het atelier?

Hanna: ‘Het atelier bestaat officieel 10 jaar. Maar in de praktijk is het in 2009 pas helemaal in bedrijf gegaan. We zijn heel organisch gegroeid want mensen met afasie zijn moeilijk te bereiken. Deze doelgroep raakt ook snel geïsoleerd. Wij hebben een netwerk van verwijzers opgebouwd waardoor wij onze doelgroep konden bereiken. Wij zijn nu alle dagen open en er is les op 8 dagdelen per week’. Het negende dagdeel komt eraan.

Waar komen de deelnemers vandaan?

Hanna: ‘Zij komen uit Amsterdam en omstreken, vaak met aangepast vervoer. Veel mensen met afasie hebben ook rechtzijdig verlammingsverschijnselen en veel onzichtbare symptomen. Zij kunnen soms niet zelfstandig reizen. De leeftijd van de deelnemers is tussen de 30 en de 85 jaar. Bijna iedereen die hier komt gaat zich hechten aan de plek en de lotgenoten. Daardoor blijven zij vaak vele jaren in het atelier komen. Er is zelfs een relatie ontstaan tussen twee deelnemers. We zijn ontzettend blij met de hulp van vrijwilligers.

Bij elke groep die we hebben is er een gastvrouw/heer aanwezig. Zij verrichten hand- en spandiensten en voegen veel toe aan de kwaliteit en de sfeer van de dagdelen waarop de deelnemers komen. Zij zorgen o.a. voor koffie/thee en checken of de deelnemer opgehaald wordt door de vervoerder’.

Hebben jullie wel eens een expositie?

Hanna: ‘Wij hebben ongeveer 6 keer per jaar een expositie van de kunst die de deelnemers maken. We doen soms ook mee met de ‘open atelier route’ die in de Jordaan plaatsvindt. De kunst bestaat uit tekeningen, schilderijen en beeldhouwwerken. Wij hopen nog vele jaren aan ons bestaan toe te kunnen voegen’.

José  Stolp