We hebben een match!

De Talentenbeurs in West vond afgelopen 26 juni plaats in het hippe uitgaanscentrum De Hallen. In de zalen waar op andere dagen tv-opnames plaatsvinden, bevonden zich nu standjes van organisaties die staan te popelen om vrijwilligers te werven, sommige staan er met betaalde vacatures.
Ik weet niet of het aan die formule ligt, maar tegen drieën (de beurs begon om 13.00 uur) roept een presentator op een podium enthousiast dat er al 189 matches zijn. De meeste mensen zijn te druk om er aandacht aan te schenken. Er moeten vrijwilligers gescoord worden. Potentiële kandidaten lopen doelgericht, dan wel zoekend of aarzelend rond om zich te oriënteren. De Talentenbeurs geeft mensen zonder werk de mogelijkheid hun talenten te ontdekken en te ontplooien om zo hun kans op betaald werk te vergroten.

Stickeren en netwerken
Je kunt je van te voren online inschrijven, maar ook ter plekke. Een vriendelijke dame achterin de foyer noteert mijn gegevens en ik krijg een oranje map mee waar een hoop stickers in zitten waar ik mijn naam, contactgegevens en het type werk dat ik zoek, kan opschrijven. Als ik met een organisatie heb gesproken en een match heb, geef ik zo’n ingevulde sticker aan de contactpersoon van die organisatie en deze geeft er een terug met zijn of haar contactgegevens. Hoewel mijn doel hier is, een stukje te schrijven, denk ik bij mezelf: "Handig, zo kan ik ook nog netwerken en met organisaties in contact komen. Misschien dat wij ook iets voor elkaar kunnen betekenen.”

Kijken in je eigen hart
Met mijn map loop ik naar studio 1. Daar is een hoop bedrijvigheid: er worden workshops gegeven, de mensen van Dress For Success dossen mensen uit in nieuwe sollicitatiekleding, er is een professionele fotograaf bezig kandidaten te fotograferen voor hun profiel op o.a. LinkedIn en er staat een karretje dat koffie en thee serveert, waar een lange rij voor staat te wachten. Bij binnenkomst loop ik bijna tegen een bezoekster aan (40+) die tevreden vertelt dat ze een match heeft. Ze gaat voor een kinderfestival werken als vrijwilliger. Uiteindelijk is het haar bedoeling wel om betaald werk te vinden.
Aan een tafel links bij de ingang zit Yvonne Lieuw-On, een enthousiaste vrouw met een stralende lach. Ze is anderhalf jaar vrijwillig bezig als filmcomponist. De regisseurs waarmee zij werkt, hebben een klein budget, maar ze vindt het heel leuk om te doen. Hier zit ze in haar rol als 'De Motivator', eveneens vrijwilligerswerk. Ze is ervaringsdeskundige en door tegenslagen in haar leven is ze spirituele leraren gaan volgen en boeken gaan lezen. Dit heeft haar geholpen om zichzelf te waarderen en haar talenten te ontdekken. Wat ze in dit proces heeft geleerd, geeft ze nu graag door aan anderen. Haar tip: “Laat je door niemand wat wijsmaken, kijk in je eigen hart en luister naar je innerlijke stem.”

Het belang van complimenten
Om 15.00 uur begint de workshop ‘Positief Communiceren’ waar ik me voor heb ingeschreven en ik schuif net op tijd aan bij 5 andere nieuwsgierigen, 4 vrouwen en een man. Inez Hoedjes van Hattrick leidt de workshop. Hattrick betekent ‘3x scoren in een wedstrijd’, verduidelijkt Inez. Het is rumoerig in de grote hal, de akoestiek maakt ons minder goed verstaanbaar, maar Inez laat zich daardoor niet uit het veld slaan: “Ik heb zangles en ik weet mijn stem daardoor goed te gebruiken.’ Inez begint en legt uit dat het doel van deze workshop is, te leren wat de positieve effecten van het ‘complimenten maken’ zijn. Ze vraagt ons als we ons voorgesteld hebben, te eindigen met een compliment. Een compliment kan ontzettend krachtig zijn. Je kunt een esthetisch compliment maken, bijv. over uiterlijk of over iemands gedrag/houding. Dat laatste gaan we oefenen, want het effect daarvan is diepgaander."
“Een compliment is als een cadeautje. Bedank je degene niet die je een compliment geeft, dan blijft dit in de lucht hangen. Het is ook belangrijk dat je meent wat je zegt”, gaat Inez verder. “Als het niet uit je hart komt, voelen mensen dat en dat heeft een averechts effect.”

Meer vrouwen dan mannen
Na studio1 volgt studio2, een grote hal, waar het bruist en het een drukte van jewelste is. Er staan allemaal tafels met vertegenwoordigers van vrijwilligersorganisaties, zoals Akros die vrijwilligers zoekt voor de kinderopvang, maar ook Randstad en de Gemeente Amsterdam zijn vertegenwoordigd. De laatste geeft voorlichting over o.a. uitkeringen.
Mensen lopen langs de ronde tafels in het midden, blijven er wat zoekend bij staan. Anderen besluiten meteen enthousiast kennis te maken en in gesprek te gaan. Bij de ingang staat een vrouw met een ludieke goudkleurige sjerp om waar gids op staat. Ze beantwoordt vragen van bezoekers en begeleidt ze eventueel naar de plek die ze zoeken.
Ik ontmoet Bianca Kuperus, bij de tafel van de gemeente. Ze geeft voorlichting aan NUG-ers (niet uitkeringsgerechtigden) en geeft begeleiding aan mensen die solliciteren naar betaald werk (mensen met en zonder uitkering). Ze ziet hier meer vrouwen dan mannen op de beurs. Ze weet niet waardoor dat komt, haar collega's weten het ook niet. “Misschien”, suggereren ze, “is het omdat het hier vooral om vrijwilligerswerk gaat en daar komen doorgaans vaker vrouwen op af dan mannen. NUG-ers zijn ook vaker vrouw en hebben meestal een partner met een inkomen. "
Op de valreep spreek ik ook nog Jeanine van der Putten van Akros kinderopvang, die hard op zoek is naar personeel. Ze vertelt dat ze inmiddels wat matches heeft waaronder ook twee mannen. Volgende keer komt ze zeker weer. "Er is een goede opkomst. En de beurs is een goede manier om je netwerk uit te breiden."

Hanne van Noordt

Op de foto: de Motivator Yvonne Lieuw-On